Let go and grow...

Dull your sparkle?

Hy hernu jou energie...

A Sunday...

Givers and takers...

Glo...

It's preparation...

Proverbs 4:23

God se gee ...

U gee aan ons
werk, 'n inkomste, voorregte, besittings
sodat ons dit kan geniet.
Soms het ons meer, soms minder hiervan.

Dankie, goeie Skepper,
dat U ons nie gemaak
en laat staan het nie,
maar dat U ons elke dag
versorg, onderhou en bederf
met 'n oorvloed genade en seën.

Dankie vir die rykdom
van die dinge wat geld nie kan koop nie;
liefde, lag en léwe.
Dankie vir die lekker eenvoudige,
dog heerlike vreugdes
van gewone menswees ... van kindwees.

Dankie, ewige Sorger,
vir 'n aardse tent, maar dankie veral
vir 'n ewige woning.

['n Treffende gebed van Milanie Vosloo wat mev. Marguerite Pienaar, een van ons Vrystaatse lesers, met ons deel. Dit kom uit haar boek: Woorde wat leef]

45 jaar later ...

Van die 76 kerkraadslede van 1972 is dit nog net Schalk Pienaar
wat in die gemeente is. Vierde ry, vyfde van regs.

You were put to the test...

Lê dit voor die kerkraad ...

In die nuutste LIG word daar o.a. genoem dat as jy wil hê 'n projek moet misluk, lê dit dan voor die kerkraad. Skokkende woorde ... beslis iets om aan te herkou ... gelukkig darem nie orals van toepassing nie.

Gemeentestaaltjies: 'n Kenner van vleis se bydrae ...

Oom en Tannie Smal (soos hulle al die jare in die gemeente bekend was) was aktiewe gemeentelede wat orals betrokke was en gehelp het waar hulle kon. Oom Smal was die eienaar van 'n slaghuis in Greenstraat, Wes-Einde. Hierdie slaghuis was baie bekend vir hulle heerlike wors. Dis dus te verstane dat hierdie twee mense 'n groot rol in die 60's en 70's gespeel het by die basaar se vleistafel.

Dutoitspan-gemeente se basare en veral die vleistafel was bekend in Kimberley. Die rye voor die vleistafel was daardie jare regtig lank en die sosaties is sommer vroeg-vroeg al uitverkoop, maak nie saak hoeveel sosaties daar gemaak is nie. Geen wonder dat die braaivleisvure reeds vieruur in die oggend aangesteek is nie. Daardie jare het mense eerste die vleistafel besoek en daarna die res. Deesdae noop finansies mense om so rondom die vleistafel te koop.

(Ongelukkig het ek nie 'n foto van oom Smal nie, maar op 1972 se kerkraadsfoto, staan hy in die tweede ry, vierde van regs, ouderling GP Smal)

Gaan lees gerus die onthou-artikel hier wat so 'n rukkie verskyn het.

Never run back...

Happiness

What kind of king...

A centre of fear...

God works...

Geskiedenis: Die orrel

Die eerste musiekinstrument waarvan daar melding gemaak word in die argiewe, is die harmonium wat in 1881 gebruik is met die inhuldiging van ds. en mev. Kriel. Die aanname word gemaak dat met die dienste wat onder die bokseile en in die kerktent gehou is, is daar van voorsangers gebruik gemaak. Met die verwelkoming van proponent Kuhn op 13 Mei 1877, het die Sondagskoolkinders,  o.l.v. mej. Naudé die proponent toegesing.

Met die ontvangs van ds. Kriel op 21 Julie 1881 was daar 'n kerkkoor wat die welkomslied gesing het. Onmiddellik na die inwyding van die nuwe kerkgebou in Desember 1881, tree mev. Kriel as orreliste op wat vir die volgende ses jaar, sonder betaling, die sang van die gemeente op die harmonium lei.

Nadat haar opvolger, mnr. Vos, byna twee jaar die musiekinstrument gratis bespeel het en sy versoek om 'n vergoeding van 5 pond (R10,00) per maand deur die kerkraad geweier is, moes daar vir 'n geruime tyd staatgemaak word op die dienste van vrywilligers.

Intussen het die harmonium se toestand so versleg, dat ds. Perold die kerkraad beweeg het om 'n musiekinstrument aan te koop vir 45 pond (R90,00) en word die bestelling in Januarie 1895 êrens in een van die lande in Europa geplaas. Aan koorsang is toe alreeds baie tyd gewy, sodat met die afskeid van ds. Perold 'n hele aantal koorstukke gelewer is.

In ds. Marais se tyd lees ons van baie aangename en opwindende programme van koorsang onder die bekwame leiding van mev. HO Stiglingh wat vir baie jare die orrel gratis bespeel het. Haar vertrek na Stellenbosch in 1899 was 'n geweldige verlies vir die gemeente. Tydens 'n groot jaarlikse kinderfees op 10 Desember 1911 word daar melding gemaak van die besondere pragtige koorsang. Hiervoor was mnr. Burnett, 'n onderwyser van die plaaslike laerskool, verantwoordelik.

Terwyl daar hierna eers 'n mnr, Anderson die orreltjie bespeel het en daarna 'n mnr. A Ellis wat as 'n baie bekwame man beskrywe is, besluit die kerkraad op aanbeveling van ds. Rabie om 'n nuwe en 'n groter traporreltjie aan te koop. Hy stort dan ook die eerste bydrae van 10 pond (R20,00), wat hy as geskenk van die kerkraad ontvang het, op 'n waarborglys vir die nuwe orrel. 'n Hele aantal van die kerkraadslede doen toe dieselfde. (Ds. Rabie is nie die enigste predikant wat dit gedoen het nie - later meer hiervan.)

Om staanplek vir die nuwe orreltjie en genoeg ruimte vir die koorlede te voorsien, moes die galery bokant die ingang van die sinkkerkie vergroot word. Die onkoste hiervan het meer as 75 pond (R150,00) beloop. Hierdie onkoste is deur die koorlede by wyse van lyste ingesamel.

In 1916, in ds. Kotzé se tyd, is die nuwe orreltjie in gebruik geneem.

Mej. Annie Maritz (Slabbert) was destyds die orreliste en onder die koorlede vind ons die name van Hennie en Lettie Venter, asook mejj. Ricca van Reenen en Maggie Shingler (Du Toit). Laasgenoemde is die moeder van Nellie du Toit, die sangeres van Pretoria wat vanjaar op 29 Julie oorlede is.

Nadat die gemeente byna 45 jaar lank gebruik gemaak het van verskillende traporrels, besluit die kerkraad op 1 September 1917 om 'n pyporrel teen ongeveer 450 pond (R900,00) van die firma Price en Zonen van Kaapstad te bestel. Na 'n gesloer van 'n paar jaar, het die goeie nuus uiteindelik op 10 April 1920 gekom dat die firma hoop om die orrel spoedig af te lewer. 

Dit het dan ook so gebeur en die nuwe orrel is op 'n platform voor in die kerk agter 'n veranderde preekstoel ingebou. Aan die regterkant van die orrel is sitplekke vir die kerkraad en aan die linkerkant vir die koorlede aangebring. Die instrument moes met die hand gepomp word.

Die inwyding van die eerste pyporrel is in Julie 1920 deur ds. De Villiers waargeneem. By die geleentheid was die baie bekende ds. ML de Villiers, die leraar se broer, ook teenwoordig. Mev. A Slabbert, die orreliste, het met haar kore vir gepaste en pragtige koorsang gesorg. Onder die koorlede vind ons die name van M Slabber, Hennie en Lettie Venter, Frans en Vic Joubert, Ampie du Toit, Okkie Immelman, Apie Raats (later dominee - meer staaltjies oor hom later), Mossie Carstens (De Kock0, Ricca en Joey van Reenen, Ralie Potgieter en Ellie Pretorius.

Kort hierna, met die vertrek van mev. A Slabbert na Newton, Kimberley, is mej. Ricca van Reenen in haar plek aangestel en sou sy nog baie jare die goeie werk van haar voorganger voortsit. Haar dienste is aan die einde van Junie 1929 beëindig nadat sy met mnr. Vercueil in die huwelik getree en van Dutoitspan afskeid geneem het.

Gedurende die volgende vyf jaar het daar heelwat persone vir kort periodes as orreliste opgetree. Behalwe mejj. A Holloway en Lombaard asook mevv. K Reddie en Joubert, het mnr. Ras die orrel drie jaar lank bespeel voordat mej. L Collard in Junie 1934 aangestel is.

In 1940 is die orreltjie geëlektrifiseer en na die nuwe kerk verskuif. Die ou draad-aksie is egter behou sodat die aanslag steeds baie swaar was. mej. Collard het daarna nog tot Mei 1945 die gemeente op pragtige spel en mooi koorsang getrakteer.

Vir die daaropvolgende jaar het mejj. Lorna Bothma en Lena Anema, asook mevv. Van der Merwe en Van Rensburg, tydelik die orrel bespeel, totdat mev. Remerta (AR) van der Westhuizen weens siekte, eers die betrekking aan die einde van April 1947 kon aanvaar.

Dat die kerkraad baie gelukkig was om mev. Van der Westhuizen se dienste te bekom, het duidelik die volgende maand met die viering van die 75-jarige bestaan van die gemeenste geblyk.

Met die gemeente se eeufeesvieringe in 1972, het sy vir meer as 25 jaar lank getoon dat sy nie alleen een van die knapste orrelistes in die land is nie, maar dat sy ook die gawe besit om kore af te rig soos min haar dit kan nadoen. Geen wonder dus dat haar kerkkoor waar dit ook al optree, altyd in die oog val nie. Op die talle kunswedstryde waaraan die koor in die verlede meegeding het, het dit, sonder uitsondering, altyd met die louere weggeloop.

Gedurende die tyd het sy o.a. die kantate "Van Krip na Kruis, Rut, 'n jubelende Danksegging en Vors van Glorie," met groot sukses opgevoer.

In Maart 1956 is die herboude en vergrote orrel waarvan die koste 3000 pond (R6000) beloop het, ingewy. Die 457 pype van die ou orrel is tot 'n totaal van 1 209 pype aangevul. By dié geleentheid het die orreliste, mev. Van der Westhuizen, met haar koor vir 'n pragtige kantate-uitvoering en musiekprogram gesorg.

Baie van die ou staatmakers wat by daardie geleentheid, asook by die aanbieding van die kantate, "Die Vors van Glorie" in November 1957 in die vergrote kerkkoor opgetree het, lewe nie meer om in die kerk se eeufeeskoor te sing nie.

Veral word daar gedink aan mejj. S van Heerden (Diskobolos), Kitty van Niekerk, mevv. Elize Kruger, Lettie Venter, A Nothnagel, LA Powell, asook oom Pieter Oberholzer wat nie die eeufees in 1972 saam met ons kon vier nie.

Andere soos Danie en Lorna Brink, Hannie Albertyn, J Wagner, F Booysen, F Rousseau, T Muller, Mattie Jacobs, Minnie Greeff. Hennie Venter, T van der Nest, H Labuschagne, F Scheepers en G Pretorius het sederdien van Kimberley weggetrek of is nie meer in die gemeente woonagtig nie.

Onder die 1972-koorlede is daar 'n hele aantal wat na baie jare van gereelde en getroue diens nog steeds hul dienste tot beskikking en ter verheerliking van die Koning van die Kerk stel.
[Uit: Die eeufeesalbum 1872 - 1972]

Gaan lees die res van die orrelgeskiedenis hier Die gebeure vanaf 1954 word hier vertel.

I believe in God...

Die kerksaal: inwyding

Dit was 'n heuglike dag toe die gemeente na baie maande van harde werk om fondse in te samel, die inwyding van die kerksaal kon ervaar. Die inwyding het op Donderdagaand, 28 Maart 1963, om 19:30 plaasgevind. Dit was 'n groot gebeurtenis, besoekende ringspredikante en gemeentelede het voor die ingang in Dyerplek vergader, waar ds. Willem Steenkamp almal baie hartlik welkom geheet het. Na die lofsang, het die argitek, mnr. W Bronkhorst die sleutel aan ds. Steenkamp oorhandig om die deur oop te sluit. Ds. S Visser het die wydingsgebed gedoen en terwyl die KJV-lede gesing het, het die predikante, eregaste en gemeentelede die kerksaal ingestap.

Die verrigtinge binne die saal is deur Modderrivier-Ritchie se predikant, ds. AJ Olivier, met skriflesing en gebed geopen. Daarna is 'n pragtige musiekprogram gelewer, soos net mev. AR van der Westhuizen dit kon doen. Dutoitspan se kerkkoor het gesing, mnr. Frank Scheepers en mevv. M Greeff en M van Niekerk het vir sangsolo's gesorg, terwyl mnr. FJ ter Haar 'n klavieruitvoering gegee het. Mevv. J de Kock en M Pretorius het 'n duet gelewer. 'n Musiekkonsert waarvan die kaartjies jou vandag 'n hele paar rand op een van die feeste sou kos.

Daarna het mnr. RJ Sahlertz, 'n inspekteur van skole, die wydingsrede gelewer.

Gelukwensing is deur ds. Fullard namens die Ring van Dutoitspan en konsulentgemeente gedoen en deur ds. ZB Badenhorst namens die dogtergemeentes. Die dogtergemeentes is hulle wat van Dutoitspan afgestig het nl. Diamantveld Gemeente, Modderrivier-Ritchie Gemeente, Plooysburg en Heuningneskloof. Laasgenoemde gemeente het ook die kateder wat in die kerk staan, geskenk.

Nadat mnr. HG Gouws (skoolhoof van Dutoitspan Laerskool en skriba) die nodige bedankings gedoen het, is die verrigtinge met die sing van Ps. 33:1 en 'n gebed afgesluit. Daarna is groot skare teenwoordig met heerlike verversings onthaal wat deur die susters van die gemeente gemaak is.

Die pragtige gordyne op die verhoog, asook die nuwe stoele en tafels het 'n deftigheid aan die nuwe saal verleen. (Dit is dieselfde gordyne wat vandag, 55 jaar later, nog steeds in die saal hang.)

So 'n brokkie interessantheid: Indien 'n groot aantal stoele bestel word, kon die kerk ruim afslag kry, dus is die kerkraad en gemeentelede genader om asseblief stoele te bestel vir hulle persoonlike gebruik. Saalstoele is nou nie eintlik iets wat algemeen in huise gebruik word nie, maar omdat dit nog 'n manier was waarop die kerk geld kon spaar, het almal stoele bestel. Ek het vandag nog my twee stoele wat ek in 1963 gekoop het.

Selfs die klavier wat reeds in die dertigerjare aangekoop is met fondse wat by wyse van konserte deur die CJV ingesamel is en heeltemal herstel is, het baie goed gelyk en geklink. Die staaltafel in die kombuis, yskas, stoof en ingeboude kaste het die kerkkombuis 'n gerieflike werksplek gemaak vir funksies. 

Na die nuwe kerksaal in gebruik geneem is, het ds. Steenkamp en die kerkraad hulle aandag toegespits op die kerkterrein tussen die kerkgebou en die saal.

Mnr. GJ Smal het die terrein langs die kerksaal omhein en baie mooi muurtjies aan die voorkant van die kerk, saal en pastorie gebou. Die heuningkoekmuur voor die kerkkantoor is ook sy handewerk - 55 jaar al staan daardie mure al. Sementpaadjies is tussen die kerk en die saal uitgelê met swart leiklip. Dit het die kerk destyds R1 820,00 gekos. (Oom Smal soos hy bekend was, was die oupa van die Springbokrugbyspeler, Gert Smal - groot mense, met groot hande... geen wonder hy kon 'n rugbybal met soveel gemak hanteer nie - gaan google gerus Gert Smal en kyk na sy veelbewoë rugbyloopbaan.)

Daarna is die terrein agter die saal gelyk gemaak, bourommel is verwyder en die Eiendomskommissie het self ingespring om gras tussen die sementpaadjies te plant en ook langs en agter die kerksaal. Ds. Steenkamp was nie skaam om moue op te rol en saam te werk nie. 

Die bou-aannemer, mnr. SJ Burger het ingewillig om vir die bedrag van R1 330,00 die kerk se pleisterwerk en verfwerk op te knap, sodat die kerkgebou nie te veel by die nuwe saal afsteek nie.

Psalm 20:5-6

Change the situation...

Life is a journey...

Santa Shoebox

Raak betrokke en maak 'n kleintjie se hart gelukkig. Kontak gerus die kerkkantoor vir verdere navrae. Sluitingsdatum: 21 Oktober 2018

Don't ever regret...

My kind...

Die kerksaal (1) ...

Die gemeente Dutoitspan se sinkkerkie is op

1 Desember 1881 ingewy. Dit het 81 jaar diens in die

gemeente gedoen: van 1 Desember 1881 tot Julie 1940

as kerk en van 1940 as kerksaal, waarna dit in 1962 

gesloop is. (Foto)

'n Interessante brokkie inligting wat beslis verlore sal gaan, is die bou van die kerksaal. Soos reeds gemeld is die kerksaal in ds. Willem Steenkamp se tyd gebou. Die "nuwe" kerksaal is gebou op die plek waar die sink kerksaal gestaan het. Die toename in getalle van die gemeente en die gebrek aan ruimte, het die behoefte aan 'n nuwe kerksaal onderstreep. Die ou geskiedkundige kerksaaltjie was voorheen die sinkkerk. Die gebou het dus op daardie stadium reeds 58 jaar diens gedoen (vanaf 1881) en het nie meer aan al die behoeftes voldoen nie.  Die boukontrakteur was mnr. SJ Burger wat die saal gebou het. Hy het die sink kerksaal afgebreek en op sy plaas gaan herbou.

Om fondse in te samel, was daar wykbasare in die ou stadsaal van Beaconsfield gehou. (Dié ongelooflike mooi en geskiedkundige gebou is ook afgebreek ter wille van vooruitgang en vandag pryk die Caltex-garge in die plek daarvan. Ek plaas 'n foto van die ou stadsaal hier, wat ek op die internet gaan "leen" het.)

25 Julie 1960 is daar besluit om die wyke in die gemeente in groepe van vyf in te deel om basare en funksies te reël vir die Saalboufonds, wat tot op daardie stadium nie na wense gegroei het nie. Hierdie pogings deur die hardwerkende wykslidmate het die fonds so pragtig laat groei, dat die bedrag van R5 578,00 reeds in Februarie 1962 geïn is.

Toe is daar besluit om aan vrywillige susters elkeen R2,00 beskikbaar te stel met die uitsluitlike doel om vir die Saalboufonds te woeker. Ek kan goed onthou hoe ywerig Jane en mev. Anna Maritz van Thaliastraat gewerk het. Geen moeite is deur die dames ontsien nie en aan die einde van 1962 (10 maande later) het die bedrag reeds die R10 000-kerf bereik. Ingesluit by hierdie bedrag was ook R200,00 van mnr. H Oppenheimer, R250,00 vir die ou sink kerksaal wat gesloop is en R20,00 wat vir die ou munte gekry is, wat in die ou saal se hoeksteen gevind is. 

Tussen die kerk en die ou kerksaal was daar 'n sementdam waaruit die tuine van die kerk natgelei is. Dit moes, saam met die hoë bome en bestaande motorhuise, gesloop word om die terrein gereed te kry vir die bouery wat in Augustus in aanvang sou neem.     

Skryf op hart van jou kind...

Skrywers Kobie Linde en Engela van Rooyen se verbintenis met Dutoitspan

Ds. Kobie Linde en sy vrou, Engela (die baie bekende skryfster)*, het vir 6 maande in Dutoitspan-gemeente gebly. Hulle het by Fanie en Henriëtte Vermaak van Aristotlelaan 76 loseer. Dit was November 1960. Hy was op daardie stadium 'n proponent en het sommer gou die bynaam van "Proppie" gekry. Desember 1960 kon ds. Willem Steenkamp met 'n geruste hart gaan vakansie hou, want prop. Linde het as leraar ingestaan en gepreek. Gedurende hierdie 6 maande het hy aktief saam met ds. Willem in Dutoitspan gemeente gewerk, terwyl hy vir 'n beroep gewag het. Hy het waardevolle ervaring gekry deur saam met so 'n dinamiese en hardwerkende predikant te werk. In ds. Steenkamp se tyd is die kerksaal gebou. (Meer hieroor later.)

Prop. Linde het toe so teen die einde Mei 'n beroep na Kameelboom in die Kalahari naby die grens met Botswana gekry. Hiervandaan gaan hulle na Migdol, waar hulle twee oudste seuns gebore is. 'n Hele klompie jare later het sy paaie weer met Kimberley gekruis, toe hy 'n beroep na die NG Gemeente Newton (vandag Kimberley Gemeente) aanvaar het, hierna word Kobie as weermagkapelaan aangestel, eers op Grahamstad en later op Potchefstroom.

Hy was die skrywer van meer as 10 geestelike boeke wat baie leesvriendelik geskryf is. Hy is in Januarie 2017 in die Moot-hospitaal in Pretoria aan nierversaking oorlede.

* Sy vrou het o.a. as Engela Linde, Engela van Rooyen, Louisa du Toit en Barend Bornman ver oor die 100 boeke geskryf.

'n Kop vol stories ...

As jong kind het Engela van Rooyen reeds geskryf en as student verskyn haar eerste kortverhaal, Die gemmerpoeding, in 1958 in Die Huisgenoot. Dus die Engela van Rooyen wat vir 6 maande in Dutoitspan-gemeente gebly het Nov. 1960 - Mei 1961), was 'n skrywer. 'n Hartlike mense-mens wat duidelik baie balle in die lug kon hou.

Van Rooyen is ‘n veelsydige skrywer met talle boeke vir oud en jonk wat uit haar pen verskyn het. Een van haar gewildste boeke is sonder twyfel Vuur op die horison, ‘n meesleurende intrigeroman wat afspeel in die tyd van die Suid-Afrikaanse oorlog. Van Rooyen het ook onder drie skuilname geskryf: Engela Linde, Louisa du Toit en Barend Bornman. Laasgenoemde is gebore uit ‘n behoefte aan ‘n meer manlike persona nadat ‘n effens meer robuuste verhaal deur Van Rooyen in ‘n tydskrif geplaas is. Tydens die gesprek het sy verduidelik dat daar dikwels meer as een van haar verhale in ‘n tydsrkif verskyn het, dié dat sy soms ander name moes gebruik – om te verhoed dat die leser besef Engela van Rooyen is verantwoordelik vir albei. 

Tydens die US Woordfees in 2014 is daar gesels oor gunstelingaspekte van

Van Rooyen se werk, met haar landelikheid, unieke omgang met woorde en vurige vermoëns as dit by unieke verhale skryf kom as die hoof besprekingspunte. Die skrywer het groot lof vir haar medewerkers oor die jare en het beklemtoon dat haar uitgewers, redakteurs en redigeerders ‘n groter rol speel as wat dikwels erken word: “Jy sit op 'n eilandjie en dan op n dag hoor jy die geplas van roeispane tot jou redding.” [Van hierdie inligting is by NB Bookslive gaan leen.]

Engela het o.a. vir vyf jaar by die ATKV se skryfskool op die Potchefstroomse Universiteit gehelp.

Een van Engela se susters, Hetta Hager, was ook 'n skryfster. Hetta het dit as haar lewenstaak gesien om Griekwa-woorde en -uitdrukkinge neer te skryf, wat sy ook in boekvorm uitgegee het. Sy het dit met dr. Anton Prinsloo gedeel wat dit o.a. opgeneem het in die boek Annerlike Afrikaans.

Gaan lees gerus die besondere berig oor hierdie
skrywer en dialektoloog.

'




















Enkele tweets van Helené Prinsloo tydens die leesfees in Stellenbosch:

*Haar karakters was haar sekuriteit. "As die lewe onherbergsaam geword het het ek na hulle gevlug," sê Van Rooyen #Woordfees2014

*Ek was jonk en sterk en ek kon baie dinge doen, sê VR. Het soms selfs 2 verhale in 3 weke geskryf om rekeninge te betaal #Woordfees2014

*Skryf is nie maklik nie maar dit was vir haar n beroep (as predikantsvrou) en daarom het sy voortgedu sê Van Rooyen #Woordfees2014

* Haar ouers was bobaasvertellers. "Ek het kaas en room gemaak van dit wat hulle kwytgeraak het," sê Van Rooyen #Woordfees2014

* "Daar sal altyd n innerlike stilte wees in n boorling van daardie wereld, dit word jou anker in hierdie rumoerige omgewing" #Woordfees2014

*Van Rooyen oor uitgewers, redakteurs:"Jy sit op n eilandjie en dan op n dag hoor jy die geplas van roeispane tot jou redding" #Woordfees2014

*Sy het tien jaar aan Vuur op die horison gewerk. Stem saam met Engelse, "working hard is hardly working." #Woordfees2014

*Engela van Rooyen sê inspirasie is n werkwonder, pak jou eers as jy besig is om te werk #Woordfees2014

Face difficulties...

Racing the next moment...

'n Negatiewe ingesteldheid...

Sense out of change...

Vyf broodjies en twee vissies...

It just blooms...

Run your day...

Jy is 'n wenner...