Elke dag om 12 uur het 'n man by die kerk se voordeure ingestap, stadig tot voor die kansel, 'n paar minute daar vertoef en dan weer uitgestap.
Die predikant het hierdie daaglikse ritueel gade geslaan en besluit op 'n dag om meer van die man te wete te kom. Hy stap na hom toe en sê: "Goeiedag, Meneer, ek sien jou elke dag by die kerk instap en dan weer na 'n paar minute uitstap, is daar dalk iets waarmee ek kan help?"
Die man kyk na die predikant en glimlag: "U sien, dominee, ek kan nie baie goed en lank bid nie, nou stap ek maar elke dag gedurende my etensuur om 12 uur hier by die kerkgebou in en dan stap ek tot daar voor die preekstoel en dan sê ek: 'Hallo, Jesus, dis Jim hier,' en dan stap ek maar weer uit."
En so het die tyd verbygegaan, en eendag het een van die gemeentelede vir die predikant kom sê dat Jim in die hospitaal opgeneem is, en dat dit nie goed gaan met hom nie. Die predikant gaan toe hospitaal toe en vra die saalsuster hoe dit met Jim gaan. Sy sê toe dat sy die man so jammer kry - hy is so siek, en kry geen besoekers nie.
Die predikant gaan toe na Jim se bed, en vra: "Jim, hoe gaan dit met jou?"
Jim se hele gesig kry 'n uitdrukking van blydskap toe hy antwoord: "Dit gaan baie goed met my, ek het nou net besoek ontvang."
Die predikant was baie verbaas, want die saalsuster het nou net gesê dat Jim geen besoekers kry nie. Hy vra toe: "Wie was jou besoeker, Jim?"
Jim vertel opgewonde dat elke dag om 12 uur dan stap Hy hier in en dan sê Hy vir my: "Hallo, Jim, dis Jesus," en dan stap Hy weer uit.
Soms dink ons dat ons geleerde woorde moet besig om met die Vader te praat. Maar Hy is ons Vader, en Hy hoor nog voordat ons gevra het. Ons kan met ons Hemelse Vader praat oor enige iets net soos ons met ons aardse vaders kan praat.
En Hy is altyd daar om te luister, en te antwoord. Al sê ons net Hallo, Jesus, dis maar net alweer ek - ek het nie baie woorde nie, maar lees asseblief vandag my hart.
[Skrywer - Onbekend]
