Die koning wil gehet het Daniël-goed moet elke tyd saam hom by die otel gan eet. Maar Danie en sy tsommies het voor die koning se man skaap verskyn om hulle se probleme uit te strek.
"Ons vra met die woord assemblief: verlos ons dat ons net groente en suurstof eet."
"Vleis is sonder sonde," sê die maan skaap.
"Vleis verwoes mens," sê Danie en sy vrienne.
"En was as die koning hoor? Netnou sê die koning dis ek wat vir julle opgesteek het."
"Maar gee ons net 'n traaimaand."
Na tien jaar word hulle ondersoek toegedien. Daniël-goed is oulik vet. Hulle was blink.
Die anderse is gevergaan. In 'n sekere mate.
Daniël-goed het gewen met die waargoedgeid.
Daar was 'n goue beeld van klui en uitsters. Toe sê die koning as daar 'n masiek speel, moet hulle neerval. Toe faal die drie nie. Die koning mak die oond vir sewe dae warm. Die engel wat hulle ingegooi het, het ook aangebrand.
Toe loop hulle gris in die vier rond.
Koning Belsasar was van yster, goud en plank. Sy hele mense het by hom kom geëet. Hy gooi wyn.
Die hand het tin die mier verdwyn en geskryfwe. Die koning se kienie kop het teen maakaar slaan waat hy die hand sien gebeer. Hyt geskrook is beewi rag. Toe sê die koning daai ene wat sê wat pitekent dit, kry purper klere van goud.
Daniël het die vers kom gelees. Hy sê dit beteken: "Koning, koning takel jy sal nie bly leev nie."
Daniël het afgedank vir die klere.