Die koning was so dros op Daniël, hy wil hom salf as eerste minister. Die koning het mense gehet wat by hom jop. Daai mense het gejaloers op Daniël. Hulle het vir Danie met die koning aanmekaar gesteek. Al het Daniël nooit vergeert gedoen nie. Al ding hyt elke dag op sy knieë gevas.
Die mense sê vir die koning: "Mak 'n wetenskap laat elkeen van omtrent dertig dae oud moet net vir die koning bid. Dieëen wat nie wil nie, word vir die leeukuil gevoer."
Maat Daniël het oop gorduin bly gebut in sy boste kamer. Elke tyd het hulle hom gekry but. Die mense sê die koning moet nou voetstappe neem teen Daniël. Hulle gee die koning baie probleme. Hulle is vir die koning 'n kopseer. Die koningin se kop is ook seer.
Toe sê die koning: "Dan moet Daniël maar in gaan gegooi word."
Smeek-smeek gooi hy vir Daniël in die leeugat. Hy het met droewagestem gegroet. Daniël het heelnag in die leeukeel gesit. Die leeu was daai nag nie lekker gewees nie. Hulle het vir Daniël nie gebyt nie of eersie gehap. Die klein leeu ook. Die volene môre roep die koning hartseerlik met 'n vuin stemmetjie. Maar Daniël het nis gemukeer nie. Die leeus het hom nis gebuit nie.
Die koning het uitgevind die mense lieg vir my. Toe het die koning die anersegekom ingooi. Met hulle pae en mae en kundurs is hulle kom ingesmyt. Die leeukuil eet hulle met bene en al.
[Bron: Afrikaanse Kloekgoed, Hetta Hager: "Die boekie is 'n weerspieëling van ons pragtige Griekwa-Afrikaans in sy eenvoudigste en ongekunsteldste vorm soos net 'n kind dit kan praat."